3 γκολ από αργεντίνους με τα 2 να είναι φοβερά, ένα του ουρουγουανου και ένα του ακαταπόνητου Σάλπι. Δυστυχώς χάσαμε από μία ομάδα που ήτανε σαφώς ανώτερη. Η ρεβάνς απαιτεί πλέον ένα θαύμα(κλισέ από τα λίγα)Δε νομίζω οτι εξεπλάγη και κανείς από το σημερινό αποτέλεσμα. Ίσα ίσα που είδαμε ένα ωραίο ματς με τον ΠΑΟ να παλεύει και να κάνει ευκαιρίες απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι λίγο κατώτερος της Ρεάλ και της Μπάρτσα. Σαν τη Σερίφ ένα πράμα. (Το εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ για τον γαύρο παίρνει άλλη διάσταση. Καμία άλλη σοβαρή ομάδα δεν έχει ταξιδέψει εκεί που πάει ο ΟΣΦΠ όντως.) Από το ματς θα έλεγα οτι βγήκανε κάποια συμπεράσματα τα οποία είναι αρκετά ενδιαφέροντα.
1.
Ο Ζιλμπέρτο μάλλον είναι πιό καλός ως αμυντικός παρά στα χαφ, καθώς έχει περισσότερες ανάσες και την εμπειρία να καλύπτει χώρο και να τσιμπάει μπάλες με μεγάλη άνεση. Απέναντι σε ένα κορυφαίο επιθετικό ήτανε σήμερα σχεδόν αλάνθαστος. Ίσως το καλλίτερο παιχνίδι του στον ΠΑΟ ώς τώρα.. Μήπως να έπαιζε πιό συχνά εκεί?
2.
Θα το έλεγα με περισσότερη πίστη το από πάνω εάν ο Μάτος δεν ήτανε τόσο απογοητευτικός. Όταν μαζί με 2 ακόμα αμυντικά χαφ είσαι τόσο ανούσιος πώς περιμένεις να πάρεις παραπάνω ευκαιρίες? Δεν ξέρω αν φταίει που δεν έχει παίξει τελευταία, (αν και με την Χοφενχάιμ που ήτανε το πιό δυνατό φιλικό πάλι εξαφανισμένος ήτανε)ή ετοιμάζεται να φύγει και δεν πολύνοιάζεται, το θέμα είναι οτι με τέτοιες εμφανίσεις καλλίτερα να γυρίσει ο Τζιόλης. Εντάξει υπερβάλλω αλλά πραγματικά ήτανε απογοητευτικά ανύπαρκτος ο βραζιλιάνος. Έχει ευθύνη και στο πρώτο γκολ.
3.
Τα πλάγια μπακ ήτανε απογοήτευση. Ο Μούν αργούσε να γυρίσει μονίμως γι αυτό και Ο Σιμάο συχνά έκανε πάρτυ από αριστερά(σε μία φάση μάλιστα γυρνάει πιό γρήγορα να καλύψει ο Σάλπι!). Το δεύτερο γκολ ξεκίνησε από τον αφύλακτο Σιμάο που βρίσκει δοκάρι ενώ το τρίτο μετά από τραγικό λάθος του Σπυρόπουλου, όπου καταφέρνουνε μαζί με τον Μούν να τους κάνει γιο γιο ο Αγουέρο και να καρφώσει αυτό το απίστευτο διαγώνιο από τέρμα πλάι. Καθόλου τυχαίο οτι ήτανε οι μόνοι που πήρανε κίτρινες και επίσης καθόλου τυχαίο οτι επιθετικά (ειδικά ο Σπυρό) ήτανε πλήρως ανούσιοι. Ειδικά οι επιστροφές του Μούν είναι πιά μόνιμο φαινόμενο που δημιουργεί φοβερό πρόβλημα από την πλευρά αυτή. Και να πώ οτι επιθετικά έκανε και κάτι της προκοπής...
4.
Τί να πεί κανείς για τον Σάλπι. Θα τον έλεγα σημαία αλλά φοβάμαι μη την κάνει σαν κάτι άλλες σημαίες που τις πήρε ο άνεμος για βόρεια και κάποιοι πρίγκηπες κυματίζουν μεσιστιοι. Ο Σάλπις λοιπόν είναι ο εργάτης του παραμυθιού. Πάλι ακούραστος, με εξαιρετική κίνηση και γκολ κρέμασμα, ενώ του ακυρώνεται και άλλο γκολ που ήτανε πολύ οριακό οφσάιντ. Σίγουρα από δεξιά σε τέτοιο επίπεδο οι ικανότητες του είναι λίγες ειδικά δημιουργικά αφου ούτε τρίπλα έχει ούτε σέντρα, αλλά μπροστά ήτανε καταπληκτικός.
5.
Ο Σισέ μου φαίνεται οτι ξενερώνει λίγο που τα βάζουνε οι άλλοι κι αυτός ακόμα. Στη γκολάρα του Λέτο ειδικά μάλλον είναι έτοιμος να γκρινιάξει που δεν του έβγαλε παράλλη σέντρα παρά πανηγυρίζει. Δε μ' αρέσει αυτό το μπλαζέ στυλάκι. Θα τα βάλει, δεν αμφιβάλλει κανείς. Μέχρι τότε ας πεί και κάνα μπράβο. Δεν τροφοδοτείται καλά, οκ. Αλλά και όταν πήρε τη μπάλα κάτω, όλο πάνω σε αντιπάλους την πέταγε. Μην αρχίσουμε από τώρα τους βεντετισμούς.
6.
Το ξανάπαμε. Ο Λέτο είναι μία κλάση πάνω από τους περισσότερους. Με το που μπήκε έκανε τη διαφορά. Τί να πούμε για το γκολ...? Αν την έδινε και λίγο περισσότερο ή και λίγο πιό γρήγορα... Αλλά ότανε σε 45' κάνει ήδη τόσα τί να του πείς?
ΥΓ. Ο Δομάζος ήθελε θεσούλα και δε την πήρε στην ΠΑΕ και κράζει με αυτό τον τρόπο?
Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009
Οι Λατίνοι και ο εργάτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου